ﭼﻬﺎﺭﻣﯿﻦ ﺭﻭﺯ ﺷﻌﺒﺎﻥ ﺳﺎﻝ26 ﻕ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﻣﯿﺮﻣﻮﻣﻨﺎﻥ ﻋﻠﯽ )ﻉ( ﻭﻫﻤﺴﺮﺵ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﮐَﻼﺑﯿﻪ،ﺣﻀﺮﺕ ﺍﺑﻮﺍﻟﻔﻀﻞﻋﺒﺎﺱ ﻣﺘﻮﻟﺪ ﺷﺪ.ﻋﺒﺎﺱ)ﻉ( ﺍﻧﺴﺎﻧﯽ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﻠﻨﺪﺍﯼﻋﻈﻤﺘﺶ ﮐﻨﯿﻪ ﻫﺎﯼ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻭ ﭘﺪﯾﺪﺁﻭﺭﺩ.ˈﺍﺑﻮﺍﻟﻔﻀﻞˈ ﻣﺸﻬﻮﺭﺗﺮﯾﻦ ﮐﻨﯿﻪ ﺍﻭﺳﺖ،ﻭﯾﮋﮔﯽ ﻫﺎﯼ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﮐﻮﺩﮐﯽ ﻭ ﺷﮑﻮﻫﻤﻨﺪﯼﺭﻭﺡ ﺍﻓﺰﺍﯼ ﻧﻮﺟﻮﺍﻧﯽ ﺍﻭ ﻧﺸﺎﻥ ﺍﺯ ﺑﺰﺭﮔﯽ ﻣﻘﺎﻡﻭﯼ ﺩﺍﺷﺖ. ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﻓﺮﻫﯿﺨﺘﮕﺎﻥ ﻭ ﺷﻌﺮﺍﺑﻬﺮﻩ ﻣﻨﺪﯼ ﺍﺯ ﻓﻀﺎﯾﻞ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﺭﺍ ﻋﻠﺖ ﺍﯾﻦ ﻟﻘﺐﺩﺍﻧﺴﺘﻪ ﺍﻧﺪ.ﺍﻟﻘﺎﺏ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﻧﯿﺰ ﻣﻌﺮﻑ ﺷﺨﺼﯿﺖ ﻭﺍﺭﺯﺵ ﻣﻌﻨﻮﯼ ﻭﯼ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ.ﺍﺯ ﺁﻥ ﺟﺎ ﮐﻪ ﺳﯿﻤﺎﯼ ﻧﯿﮑﻮ ﻭ ﺑﺎ ﺻﻼﺑﺖ ﺩﺍﺷﺖﻭ ﭼﻮﻥ ﺑﺪﺭ ﻣﯽ ﺩﺭﺧﺸﯿﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺁﯾﺎﺕ ﮐﻤﺎﻝ ﻭﺟﻤﺎﻝ ﺑﻪ ﺷﻤﺎﺭ ﻣﯽ ﺭﻓﺖ، ﺍﻭ ﺭﺍ ˈﻗﻤﺮ ﺑﻨﯽﻫﺎﺷﻢˈ ﻟﻘﺐ ﺩﺍﺩﻧﺪ.ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻫﻨﮕﺎﻣﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺟﻨﺎﯾﺖﭘﯿﺸﮕﺎﻥ ﺁﺏ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﯿﻦ )ﻉ( ﻭ ﯾﺎﺭﺍﻧﺶﺑﺴﺘﻨﺪ، ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺎﺱ )ﻉ( ﺑﺎﺭﻫﺎ ﺻﻔﻮﻑﺩﺷﻤﻦ ﺭﺍ ﺷﮑﺎﻓﺖ ﻭ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻓﺮﺍﺕ ﺭﺳﺎﻧﯿﺪﻭ ﺗﺸﻨﮕﺎﻥ ﺍﻫﻞ ﺑﯿﺖ ﻭ ﺍﺻﺤﺎﺏ ﺍﻣﺎﻡ ﺭﺍ ﺳﯿﺮﺍﺏﺳﺎﺧﺖ ﻭ ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺩﻟﯿﻞ، ﺑﺰﺭﮒ ﺗﺮﯾﻦ ﻭﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺍﻟﻘﺎﺑﺶ ˈﺳﻘﺎˈ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ.ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺩﺭﮐﻨﺎﺭ ﺭﻭﺩﺧﺎﻧﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﻋﻠﻘﻤﻪ ﻧﺎﻡﺩﺍﺷﺖ، ﺑﻪ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺭﺳﯿﺪ؛ ﻟﺬﺍ ﻭﯼ ﺭﺍ ﻗﻬﺮﻣﺎﻥﻋﻠﻘﻤﻪ ﻟﻘﺐ ﺩﺍﺩﻧﺪ.ˈﺑﺎﺏ ﺍﻟﺤﻮﺍﺋﺞ، ﺳﭙﻪ ﺳﺎﻻﺭ ﻭ ﭘﺮﭼﻤﺪﺍﺭ ﻭﻋﻠﻤﺪﺍﺭ ﮐﺮﺑﻼ ˈ ﺍﺯ ﺩﯾﮕﺮ ﺍﻟﻘﺎﺏ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕﺍﺳﺖ.ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺎﺱ)ﻉ( ﺗﺤﺖ ﺗﺮﺑﯿﺖ ﺩﯾﻨﯽ، ﻧﻈﺎﺭﺕﺩﻗﯿﻖ ﻭ ﻣﺪﺍﻭﻡ ﭘﺪﺭﺵ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻭ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥﺷﺨﺼﯽ ﺍﻫﻞ ﺩﯾﺎﻧﺖ، ﺩﺍﺭﺍﯼ ﺗﻌﻬﺪ ﻭﻣﺴﻮﻭﻟﯿﺖ ﻭ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﺭ ﺍﺯ ﮐﺮﺍﻣﺖ ﻫﺎﯼﺍﻧﺴﺎﻧﯽ ﭘﺮﻭﺭﺵ ﯾﺎﻓﺖ.ﺍﺑﻮﺍﻟﻔﻀﻞ)ﻉ( ﺍﺯ ﺑﺎﻟﻨﺪﮔﯽ ﺷﺎﯾﺴﺘﻪ ﺍﯼﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﺭ ﺑﻮﺩ؛ ﭼﺮﺍ ﮐﻪ ﺩﺭ ﭘﺮﺗﻮ ﭘﺪﺭﯼ ﭘﺎﺭﺳﺎ،ﮐﻪ ﺣﺠﺖ ﺧﺪﺍ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﺯﻣﯿﻦ ﺑﻮﺩ، ﺭﺷﺪ ﮐﺮﺩ ﻭﺍﺯ ﮔﺮﺍﯾﺶ ﻫﺎﯼ ﻭﺍﻻ ﺟﺮﻋﻪ ﻫﺎﯼ ﺟﺎﻥ ﺑﺨﺶ ﻭﺟﺎﻭﺩﺍﻧﯽ ﻧﻮﺷﯿﺪ ﺗﺎ ﺩﺭ ﺁﯾﻨﺪﻩ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﮐﺎﻣﻠﯽ ﺍﺯﻓﻀﺎﯾﻞ ﻭ ﻣﮑﺎﺭﻡ ﺑﺎﺷﺪ.ﺣﻀﺮﺕ ﺍﺑﻮﺍﻟﻔﻀﻞ )ﻉ( ﮐﻪ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﺭ ﺍﺯﺍﺳﺘﻌﺪﺍﺩﯼ ﺷﮕﺮﻑ ﻭ ﻗﺎﺑﻠﯿﺘﯽ ﻋﻈﯿﻢ ﺑﺮﺍﯼﮔﺮﻓﺘﻦ ﻣﻌﺎﺭﻑ ﺍﻟﻬﯽ ﺑﻮﺩ، ﻧﺰﺩ ﺍﺳﺘﺎﺩﯼ ﺩﺭﺱﺁﻣﻮﺧﺖ ﮐﻪ ﻣﻨﺒﻊ ﻋﻠﻢ ﺍﻟﻬﯽ، ﻭﺍﺭﺙ ﻋﻠﻮﻡﺣﻀﺮﺕ ﺧﺘﻤﯽ ﻣﺮﺗﺒﺖ)ﺹ( ﻧﯿﺰ ﯾﮕﺎﻧﻪ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭﺩﺭ ﻧﺸﺮ ﻣﻌﺎﺭﻑ ﺭﺑﺎﻧﯽ ﻭ ﺗﻌﻠﯿﻢ ﺍﺧﻼﻕ ﻧﯿﮑﻮ ﻭﺍﺣﮑﺎﻡ ﺍﺳﻼﻡ ﺑﻮﺩ.ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﻣﯿﺮﻣﻮﻣﻨﺎﻥ )ﻉ( ﻧﯿﺰ، ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﻦ )ﻉ( ﻭﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﯿﻦ )ﻉ( ﺁﻧﺎﻥ ﻣﻨﺒﻊ ﻋﻠﻮﻡ ﺍﻟﻬﯽ ﻭﻣﻌﻠﻤﺎﻥ ﺍﻟﻬﯽ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺍﺳﻼﻣﯽ ﺩﺭ ﻧﺸﺮﻣﻌﺎﺭﻑ ﺩﯾﻦ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻋﺒﺎﺱ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﭘﺪﺭ، ﻟﺤﻈﻪﺍﯼ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺩﻭ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺟﺪﺍ ﻧﺒﻮﺩ.ﺍﺑﻮﺍﻟﻔﻀﻞ )ﻉ( ﺯﻭﺭﻕ ﻧﺸﯿﻦ ﺩﺭﯾﺎﯼ ﻋﻠﻢ ﺍﯾﻦﺩﻭ ﺍﻣﺎﻡ ﻫﻤﺎﻡ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺍﺯ ﺑﯽ ﮐﺮﺍﻧﻪ ﻣﻌﺎﺭﻑﺍﻟﻬﯽ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﺴﺎ ﺩﺭﻫﺎﯼ ﺷﺎﻩ ﻭﺍﺭ ﮐﻪ ﺑﺮﭼﯿﺪﻩﺑﻮﺩ.ﻋﻠﻤﺪﺍﺭ ﮐﺮﺑﻼ ﺩﺭ ﻋﺒﺎﺩﺕ ﺑﺎ ﺧﺎﻟﻖ ﺁﻓﺮﯾﻨﺶﻧﻤﻮﻧﻪ ﺑﻮﺩ ، ﺍﻣﺎﻡ ﺳﺠﺎﺩ )ﻉ( ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﺍﻟﮕﻮﯼﺗﻘﻮﺍ ﻭ ﺯﻫﺪ ﻭ ﻋﺒﺎﺩﺕ ﺍﺳﺖ، ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺍﯾﻦ ﺟﻮﺍﻥﻫﺎﺷﻤﯽ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ:ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻋﻤﻮﯾﻢﻋﺒﺎﺱ ﺭﺍ ﺭﺣﻤﺖ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﮔﺬﺷﺘﮕﯽﮐﺮﺩ ﻭ ﻧﯿﮏ ﺍﺯ ﻋﻬﺪﻩ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ ﺑﺮﺁﻣﺪ،ﺧﻮﺩ ﺭﺍﻓﺪﺍﯼ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﮐﺮﺩ ﺗﺎ ﺩﺳﺘﺎﻧﺶ ﺑﺮﯾﺪﻩ ﺷﺪ، ﻋﺒﺎﺱ)ﻉ( ﺭﺍ ﻧﺰﺩ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﺘﻌﺎﻝ ﻣﻨﺰﻟﺘﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪﻫﻤﻪ ﺷﻬﯿﺪﺍﻥ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﻗﯿﺎﻣﺖ ﺑﺮ ﺍﻭ ﻏِﺒﻄﻪ ﻣﯽﺧﻮﺭﻧﺪ.ﺭﺷﺎﺩﺗﻬﺎ ﻭ ﺟﺎﻧﺒﺎﺯﯼ ﻫﺎﯼ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺩﺭﺣﺎﺩﺛﻪﺧﻮﻧﺒﺎﺭ ﮐﺮﺑﻼ ﻧﺎﻡ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺟﺎﻭﯾﺪﺍﻥﮐﺮﺩ ﻭ ﺗﺎ ﺍﺑﺪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺭﻫﺒﺮ ﺟﻮﺍﻧﻤﺮﺩﺍﻥ ﻋﺎﻟﻢﻭ ﺁﺯﺍﺩﮔﺎﻥ ﻋﺸﻖ ﻭ ﺍﺧﻼﻕ ﻭ ﺍﯾﺜﺎﺭ ﻭ ﺟﺎﻧﺒﺎﺯﯼﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺣﻖ ﻭ ﭘﺎﮐﯽ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩ

شب مهتاب

ﯾﻪ ﺷﺐ ﻣﻬﺘﺎﺏﻣﺎﻩ ﻣﯿﺎﺩ ﺗﻮ ﺧﻮﺍﺏﻣﻨﻮ ﻣﯽ ﺑﺮﻩﮐﻮﭼﻪ ﺑﻪ ﮐﻮﭼﻪﺑﺎﻍ ﺍﻧﮕﻮﺭﯼﺑﺎﻍ ﺁﻟﻮﭼﻪﺩﺭﻩ ﺑﻪ ﺩﺭﻩﺻﺤﺮﺍ ﺑﻪ ﺻﺤﺮﺍﺍﻭﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﺷﺒﺎﭘﺸﺖ ﺑﯿﺸﻪ ﻫﺎﯾﻪ ﭘﺮﯼ ﻣﯿﺎﺩﺗﺮﺳﻮﻥ ﻭ ﻟﺮﺯﻭﻥﭘﺎﺷﻮ ﻣﯿﺬﺍﺭﻩﺗﻮ ﺁﺏ ﭼﺸﻤﻪﺷﻮﻧﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﻪﻣﻮﯼ ﭘﺮﯾﺸﻮﻥﯾﻪ ﺷﺐ ﻣﻬﺘﺎﺏﻣﺎﻩ ﻣﯿﺎﺩ ﺗﻮ ﺧﻮﺍﺏﻣﻨﻮ ﻣﯽ ﺑﺮﻩﺗﻪ ﺍﻭﻥ ﺩﺭﻩﺍﻭﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﺷﺒﺎﯾﮑﻪ ﻭ ﺗﻨﻬﺎﺗﮏ ﺩﺭﺧﺖ ﺑﯿﺪﺷﺎﺩ ﻭ ﭘﺮ ﺍﻣﯿﺪﻣﯽ ﮐﻨﻪ ﺑﻪ ﻧﺎﺯﺩﺳﺘﺸﻮ ﺩﺭﺍﺯﮐﻪ ﯾﻪ ﺳﺘﺎﺭﻩﺑﭽﮑﻪ ﻣﺚﯾﻪ ﭼﯿﮑﻪ ﺑﺎﺭﻭﻥﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﻣﯿﻮﻩ ﺵﺳﺮ ﯾﻪ ﺷﺎﺧﻪ ﺵﺑﺸﻪ ﺁﻭﯾﺰﻭﻥﯾﻪ ﺷﺐ ﻣﻬﺘﺎﺏﻣﺎﻩ ﻣﯿﺎﺩ ﺗﻮ ﺧﻮﺍﺏﻣﻨﻮ ﻣﯽ ﺑﺮﻩﺍﺯ ﺗﻮﯼ ﺯﻧﺪﻭﻥﻣﺚ ﺷﺐ ﭘﺮﻩﺑﺎ ﺧﻮﺩﺵ ﺑﯿﺮﻭﻥﻣﯽ ﺑﺮﻩ ﺍﻭﻧﺠﺎﮐﻪ ﺷﺐ ﺳﯿﺎﻩﺗﺎ ﺩﻡ ﺳﺤﺮﺷﻬﯿﺪﺍﯼ ﺷﻬﺮﺑﺎ ﻓﺎﻧﻮﺱ ﺧﻮﻥﺟﺎﺭ ﻣﯽ ﮐﺸﻦﺗﻮ ﺧﯿﺎﺑﻮﻧﺎﺳﺮ ﻣﯿﺪﻭﻧﺎﻋﻤﻮ ﯾﺎﺩﮔﺎﺭﻣﺮﺩ ﮐﯿﻨﻪ ﺩﺍﺭﻣﺴﺘﯽ ﯾﺎ ﻫﺸﯿﺎﺭ؟ﺧﻮﺍﺑﯽ ﯾﺎ ﺑﯿﺪﺍﺭ؟ﻣﺴﺘﯿﻢ ﻭ ﻫﺸﯿﺎﺭﺷﻬﯿﺪﺍﯼ ﺷﻬﺮﺧﻮﺍﺑﯿﻢ ﻭ ﺑﯿﺪﺍﺭﺷﻬﯿﺪﺍﯼ ﺷﻬﺮﺁﺧﺮﺵ ﯾﻪ ﺷﺐﻣﺎﻩ ﻣﯿﺎﺩ ﺑﯿﺮﻭﻥﺍﺯ ﺳﺮ ﺍﻭﻥ ﮐﻮﻩﺑﺎﻻﯼ ﺩﺭﻩﺭﻭﯼ ﺍﯾﻦ ﻣﯿﺪﻭﻥﺭﺩ ﻣﯿﺸﻪ ﺧﻨﺪﻭﻥﯾﻪ ﺷﺐ ﻣﺎﻩ ﻣﯿﺎﺩ..

دو شنبه 12 خرداد 1393برچسب:نگاهی کو تاه به زندگانی حضرت ابوالفضل(ع)،اسو ه ی شهامت و ایثار,

:: 22:15 :: نويسنده : آریا

نظرات (9)

ﺍﯼ ﺭﻫﺒﺮ ﻋﺎﺷﻘﺎﻥ ﻭ ﺩﻟﺪﺍﺩﮔﺎﻥ، ﺍﯼ ﺣﺴﯿﻦ )ﻉ( ﺁﻣﺪﯼ ﺗﺎ ﺑﺎ ﯾﻤﻦ ﻭﺟﻮﺩ ﺗﻮ ﺟﻬﺎﻥ ﺍﺯ ﺗﺎﺭﯾﮑﯽ ﻧﺠﺎﺕ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﻨﺪ. ﺳﻼﻡ ﺑﺮ ﺗﻮ ﺍﯼ ﻧﺰﺩﯾﮏﺗﺮﯾﻦ ﻧﺎﻡ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ، ﺳﻼﻡ ﺑﺮ ﺗﻮ ﺍﯼ ﺳﻔﯿﻨﻪ ﻋﺸﻖ، ﻣﺪﯾﻨﻪ ﺭﺍ ﺷﻮﺭ ﺣﻀﻮﺭ ﺗﻮ ﭘﺮ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﺷﻤﯿﻢ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﭘﻨﺠﺮﻩﻫﺎ، ﻓﻀﺎ ﺭﺍ ﻋﻄﺮﺁﮔﯿﻦ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻭ ﺁﺳﻤﺎﻥ، ﺧﯿﺮﻩ ﺑﻪ ﻧﻮﺭ ﺍﻓﺸﺎﻧﯽ ﻣُﻨﺰﻝ ﻭﺣﯽ، ﻧﺎﻡ ﺯﯾﺒﺎﯼ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺯﻣﺰﻣﻪ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﻭ ﺯﻣﯿﻦ ﭼﻪ ﺳﻌﺎﺩﺗﻤﻨﺪ ﺩﺭ ﮔﻬﻮﺍﺭﻩ ﺣﻀﻮﺭ ﺗﻮ ﭘﯿﺪﺍ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺑﻪ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺧﺒﺮﻧﮕﺎﺭ ﺩﯾﻦ ﻭ ﺍﻧﺪﯾﺸﻪ ﺧﺒﺮﮔﺰﺍﺭﯼ ﺩﺍﻧﺸﺠﻮﯾﺎﻥ ﺍﯾﺮﺍﻥ)ﺍﯾﺴﻨﺎ(، ﺻﺒﺢ ﺭﻭﺯ ﺳﻮﻡ ﺷﻌﺒﺎﻥ ﺳﺎﻝ ﭼﻬﺎﺭﻡ ﻫﺠﺮﯼ، ﺷﻬﺮ ﻣﺪﯾﻨﻪ ﻣﯿﺰﺑﺎﻥ ﮐﻮﺩﮎ ﻧﻮﺭﺳﯿﺪﻩﺍﯼ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪﯼ ﻓﺎﻃﻤﻪ)ﺱ( ﻭ ﻋﻠﯽ )ﻉ( ﭼﺸﻢ ﺑﻪ ﺟﻬﺎﻥ ﮔﺸﻮﺩ ﻭ ﺑﻌﺪﻫﺎ ﺑﻪ "ﺳﯿّﺪﺍﻟﺸﻬﺪﺍﺀ" ﻣﻠﻘّﺐ ﺷﺪ. ﺍﯾﻦ ﻃﻔﻞ ﻧﻮﺭﺳﯿﺪﻩ، ﺩﻭﻣﯿﻦ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩﺍﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ ﺍﮐﺮﻡ )ﺹ( ﭘﺲ ﺍﺯ ﻧﺰﻭﻝ ﺁﯾﻪﯼ ﺗﻄﻬﯿﺮ، ﺑﺎﺭﻫﺎ ﺁﻥﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻋﻨﻮﺍﻥ "ﺍﻫﻞ ﺑﯿﺖ ﻧﺒﻮّﺕ" ﻣﻮﺭﺩ ﺧﻄﺎﺏ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻩ ﻭ ﺑﺮ ﺁﻥﻫﺎ ﺳﻼﻡ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ. ﻣﺎﺩﺭ ﺍﻭ ﻓﺎﻃﻤﻪ )ﺱ(، ﺩﺧﺘﺮ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ)ﺹ( ﻭ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺑﺮﺗﺮﯾﻦ ﺯﻧﺎﻥ ﺗﺎﺭﯾﺦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺟﻬﺖ ﺑﻠﻨﺪﯼ ﻣﻌﺮﻓﺖ، ﻓﻀﺎﯾﻞ ﺍﺧﻼﻗﯽ ﻭ ﭘﺎﮐﯽ ﻭ ﻃﻬﺎﺭﺕ، ﺯﺑﺎﻧﺰﺩ ﺧﺎﺹّ ﻭ ﻋﺎﻡ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺩﺭ ﺑﯿﺎﻥ ﺷﺄﻥ ﻭ ﺟﺎﯾﮕﺎﻩ ﺭﻓﯿﻌﺶ، ﺩﺭ ﻗﺮﺁﻥ ﻣﮑﺮّﺭ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﺳﺖ. ﻋﻠﯽ )ﻉ( ﻧﯿﺰ ﮐﻪ ﺩﻭﻣﯿﻦ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﭘﺴﺮ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﻣﯽﮔﺮﻓﺖ، ﺍﻭّﻟﯿﻦ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ، ﺑﺮﺗﺮﯾﻦ ﺩﺍﻧﺎﯼ ﺩﯾﻦ، ﻭﺻﯽّ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮﺍﮐﺮﻡ )ﺹ(، ﺷﻬﺴﻮﺍﺭ ﺍﺳﻼﻡ ﻭ ﺑﺎﻻﺗﺮﯾﻦ ﺳﺨﻨﻮﺭ ﻋﺮﺏ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺳﻮﺍﺑﻘﯽ ﺑﯽ ﻧﻈﯿﺮ ﺩﺭ ﺍﯾﺜﺎﺭ ﻭ ﺩﻓﺎﻉ ﺍﺯ ﺩﯾﻦ ﺧﺪﺍ ﺩﺭ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﻇﻬﻮﺭ ﻭ ﮔﺴﺘﺮﺵ ﺩﯾﻦ ﺍﺳﻼﻡ ﺩﺍﺭﺩ؛ ﺗﺎ ﺁﻥﺟﺎ ﮐﻪ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ )ﺹ( ﺑﻪ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺣﻀﺮﺕ ﺣﻖ، ﺑﺎﺭﻫﺎ ﻭ ﺑﺎﺭﻫﺎ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻪ، ﺍﻭ ﺭﺍ ﺳﺘﻮﺩﻩ ﻭ ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻡ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺟﺎﻧﺸﯿﻦ ﺧﻮﺩ ﻣﻌﺮّﻓﯽ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ. ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﮐﻠﻤﻪﺍﯼ ﮐﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﯿﻦ)ﻉ( ﺑﺮ ﺯﺑﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩ؟ ﺣﺴﯿﻦ)ﻉ( ﻫﻨﻮﺯ ﺯﺑﺎﻥ ﻧﮕﺸﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ )ﺹ( ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻧﻤﺎﺯ ﻣﺴﺘﺤﺒﯽ، ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺣﺴﯿﻦ ﻧﯿﺰ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭﺵ. ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ )ﺹ(ﻣﯽﮔﻔﺖ: »ﺍﻟﻠّﻪ ﺍﮐﺒﺮ«، ﻭﻟﯽ ﺣﺴﯿﻦ )ﻉ(ﻧﺘﻮﺍﺳﺖ ﺑﮕﻮﯾﺪ. ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭ ﺷﺶ ﺑﺎﺭ ﺗﮑﺮﺍﺭ ﺷﺪ. ﺑﺎﺭ ﻫﻔﺘﻢ ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ )ﺹ( ﮔﻔﺖ: »ﺍﻟﻠّﻪ ﺍﮐﺒﺮ«، ﺣﺴﯿﻦ )ﻉ(ﺯﺑﺎﻥ ﮔﺸﻮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ: »ﺍﻟﻠّﻪ ﺍﮐﺒﺮ«. ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ، ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﮐﻼﻡ ﺣﺴﯿﻦ )ﻉ(ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺯﺑﺎﻥ ﮔﺸﻮﺩﻥ، »ﺍﻟﻠّﻪ ﺍﮐﺒﺮ« ﺑﻮﺩ ﻭ ﺗﺎ ﺁﺧﺮ، ﭘﺎﯼ »ﺍﻟﻠّﻪ ﺍﮐﺒﺮ« ﺍﯾﺴﺘﺎﺩ ﻭ ﺧﻮﻥ ﭘﺎﮐﺶ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻋﻼﯼ ﮐﻠﻤﻪ »ﺍﻟﻠّﻪ ﺍﮐﺒﺮ« ﺍﯾﺜﺎﺭ ﮐﺮﺩ. ﺍﻟﻘﺎﺏ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﯿﻦ )ﻉ( ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﯿﻦ)ﻉ( ﻧﯿﺰ ﻫﻤﭽﻮﻥ ﭘﺪﺭ ﻭ ﭘﺪﺭ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭﺷﺎﻥ ﺑﻪ ﺑﺮﺧﯽ ﺍﻟﻘﺎﺏ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﻭ ﻣﺸﻬﻮﺭ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﻫﺮﮐﺪﺍﻡ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺍﻟﻘﺎﺏ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﻣﻌﺎﻧﯽ ﻭ ﻣﻔﺎﻫﯿﻢ ﻭﺍﻻﯾﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮐﺘﺐ ﻭ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺗﺎﺭﯾﺨﯽ ﺫﮐﺮ ﺷﺪﻩ ﻋﺒﺎﺭﺗﻨﺪ ﺍﺯ: ﻋﻄﺸﺎﻥ، ﻣﻈﻠﻮﻡ، ﻗﺘﯿﻞ ﺍﻟﻌﺒﺮﺍﺕ، ﺳﯿﺪﺍﻟﺸﻬﺪﺍ، ﺛﺎﺭ ﺍﻟﻠﻪ، ﻗﺘﯿﻞ ﺍﻟﻠﻪ، ﻭﺗﺮ ﺍﻟﻠﻪ، ﺧﺎﻣﺲ ﺍﺻﺤﺎﺏ ﮐﺴﺎ، ﻭﺍﺭﺙ، ﻣﻮﺿﻊ ﺳﺮّﺍﻟﻠﻪ، ﻟﺪﻟﯿﻞ ﻋﻠﯽ ‌ﺍﻟﻠﻪ، ﻣﺠﺎﻫﺪ، ﺷﻬﯿﺪ، ﺭﺷﯿﺪ، ﻏﺮﯾﺐ ﺍﻟﻐﺮﺑﺎﺀ، ﺷﺎﻫﺪ، ﺣﺠﺖ ﺍﻟﻠﻪ، ﺧﺎﺯﻥ ﺍﻟﮑﺘﺎﺏ ﺍﻟﻤﺴﻄﻮﺭ، ﺳﻔﯿﺮ ﺍﻟﻠﻪ، ﻋﺎﺑﺪ، ﺳﯿﺪ ﺷﺒﺎﺏ ﺍﻫﻞ ﺟﻨﻪ، ﺳﻔﯿﻨﻪ ﺍﻟﻨﺠﺎﺕ، ﺍﻣﺎﻡ ﻣﻘﺘﻮﻝ، ﺯﮐﯽ، ﻋﺒﺪﺍﻟﻠﻪ، ﻭﺻﯽ ﺍﻟﻠﻪ، ﻗﺘﯿﻞ ﺍﻟﮑﻔﺮﻩ، ﻭﻟﯽ ﺍﻟﻠﻪ، ﺳﺒﻂ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ ﺁﻝ ﺍﻟﻠﻪ، ﺍﺑﻮﺍﻟﺸﻬﺪﺍﺀ، ﺍﺑﻮﺍﻻﺣﺮﺍﺭ، ﺍﺑﻮﺍﻟﻤﺠﺎﻫﺪﯾﻦ، ﺧﺎﻣﺲ ﺁﻝ ﻋﺒﺎ، ﺧﻮﻥ ﺧﺪﺍ، ﺳﻠﻄﺎﻥ ﮐﺮﺑﻼ، ﻭﺗﺮﺍﻟﻤﻮﺗﻮﺭ، ﺳﺮﯾﻊ ﺍﻟﻌﺒﺮﻩ، ﻗﺘﯿﻞ ﺍﺷﻘﯿﺎﺀ. ﺣﺴﯿﻦ )ﻉ( ﺩﺭ ﺁﯾﯿﻨﻪﯼ ﮐﺘﺎﺏ ﺧﺪﺍ ﺣﺴﯿﻦ )ﻉ( ﻫﻨﻮﺯ ﮐﻮﺩﮎ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﭼﻨﺪﯾﻦ ﺁﯾﻪ ﻗﺮﺁﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺖ. ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﻣﺒﺎﻫﻠﻪﯼ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ )ﺹ( ﺑﺎ ﻣﺴﯿﺤﯿﺎﻥ ﻧﺠﺮﺍﻥ، ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﯿﻦ )ﻉ( ﻭ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩﺍﺵ، ﺗﻨﻬﺎ ﻫﻤﺮﺍﻫﺎﻥ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ )ﺹ( ﺑﻮﺩﻧﺪ. ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ ﺍﮐﺮﻡ )ﺹ( ﺑﻨﺎ ﺑﻪ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺍﻟﻬﯽ ﺩﺭ ﺁﯾﻪﯼ ﻣﺒﺎﻫﻠﻪ، ﺣﺴﻦ ﻭ ﺣﺴﯿﻦ )ﻉ( ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﺧﻮﯾﺶ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺒﺎﻫﻠﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﮐﺮﺩ. ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﯾﮏ ﺑﺎﺭ ﺩﯾﮕﺮ ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺁﯾﻪﯼ ﺗﻄﻬﯿﺮ ﻧﺎﺯﻝ ﺷﺪ، ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﭘﻨﺞ ﺗﻨﯽ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺁﯾﻪ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺁﻥﻫﺎ ﻧﺎﺯﻝ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ، ﺣﺴﯿﻦ )ﻉ( ﺑﻮﺩ. ﺍﻭ ﺑﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﭘﺪﺭ، ﻣﺎﺩﺭ ﻭ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺧﻮﺩ ﺯﯾﺮ ﺭﻭﺍﻧﺪﺍﺯ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ)ﺹ( ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﯾﻦ ﺁﯾﻪ ﺭﺍ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩﯼ ﺁﻥﻫﺎ ﻧﺎﺯﻝ ﮐﺮﺩ" :ﻫﻤﺎﻧﺎ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﯽﺧﻮﺍﻫﺪ ﭘﻠﯿﺪﯼ ﺭﺍ ﺗﻨﻬﺎ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﺍﻫﻞ ﺑﯿﺖ ﺩﻭﺭ ﮔﺮﺩﺍﻧﺪ ﻭ ﺍﺭﺍﺩﻩ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﭘﺎﮐﯿﺰﻩ ﺳﺎﺯﺩ." ﺍﯾﻦ ﺧﻮﺩ ﮔﻮﺍﻫﯽ ﺭﻭﺷﻦ ﻭ ﺳﻨﺪﯼ ﮔﻮﯾﺎ ﺑﺮ ﻋﺼﻤﺖ ﺍﯾﻦ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﻭ ﺩﻭﺭﯼ ﺍﯾﺸﺎﻥ ﺍﺯ ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﮔﻨﺎﻩ، ﺧﻄﺎ ﻭ ﭘﻠﯿﺪﯼ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﺳﻮﺭﻩﯼ ﺷﻮﺭﺍ ﻧﯿﺰ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺩﻭﺳﺘﯽ ﻭ ﻣﺤﺒّﺖ ﻧﺰﺩﯾﮑﺎﻥ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ )ﺹ( ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﺳﻔﺎﺭﺵ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮﺵ ﻣﯽﻓﺮﻣﺎﯾﺪ" :ﺑﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﮕﻮ: ﻫﯿﭻ ﭘﺎﺩﺍﺷﯽ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻣﺰﺩ ﺭﺳﺎﻟﺖ ﻭ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮﯼ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﻧﻤﯽﺧﻮﺍﻫﻢ، ﻣﮕﺮ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﺍﻫﻞ ﺑﯿﺖ ﻣﺮﺍ ﺩﺭ ﮐﺎﻧﻮﻥ ﻣﺤﺒّﺖ ﻭ ﺩﻭﺳﺘﯽ ﺧﻮﺩ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﻫﯿﺪ." ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ )ﺹ( ﺩﺭﻣﻮﺭﺩ ﻣﻘﺼﻮﺩ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻧﺰﺩﯾﮑﺎﻥ ﺳﺆﺍﻝ ﺷﺪ، ﻓﺮﻣﻮﺩ: "ﺁﻥﻫﺎ ﻋﻠﯽ )ﻉ( ﻭ ﻓﺎﻃﻤﻪ )ﺱ( ﻭ ﺩﻭ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺁﻥﻫﺎﯾﻨﺪ." ﺍﯾﻦ ﺑﺪﺍﻥ ﻣﻌﻨﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺁﻥﻫﺎ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ؛ ﺑﻠﮑﻪ ﺁﻥﻫﺎ ﺭﺍ ﻣﻼﮎ ﻭ ﻣﻌﯿﺎﺭ ﺩﻭﺳﺘﯽ ﻭ ﺩﺷﻤﻨﯽ، ﺩﺭ ﮐﻞّ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮﺩ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﻫﯿﺪ. ﺣﺴﯿﻦ)ﻉ( ﺩﺭ ﮐﺮﺑﻼ ﻣﺎﻧﺪﮔﺎﺭ ﻭ ﺟﺎﻭﯾﺪﺍﻥ ﺷﺪ ﻧﻬﻀﺖ ﻋﺎﺷﻮﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺍﻧﻘﻼﺑﯽ ﺑﺰﺭﮒ، ﺑﺎ ﻫﺪﻑ ﺍﺣﯿﺎﯼ ﺍﺣﮑﺎﻡ ﺩﯾﻦ ﻭ ﺯﺩﻭﺩﻥ ﺍﻧﻮﺍﻉ ﺍﻧﺤﺮﺍﻓﺎﺕ ﺩﯾﻨﯽ ﻭ ﺳﯿﺎﺳﯽ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ 61 ﻩ ﺑﻪ ﺭﻫﺒﺮﯼ ﺣﺴﯿﻦ ﺑﻦ ﻋﻠﯽ )ﻉ( ﺑﻪ ﻭﻗﻮﻉ ﭘﯿﻮﺳﺖ. ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﻭﻗﺘﯽ ﺍﺳﺎﺱ ﺍﺳﻼﻡ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺧﻄﺮ ﺩﯾﺪ، ﻫﻤﺮﺍﻩ ﯾﺎﺭﺍﻥ ﺍﻧﺪﮎ ﻭﻟﯽ ﺑﺎﺍﯾﻤﺎﻥ ﺧﻮﺩ، ﺑﻪ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﺑﺎ ﯾﺰﯾﺪ ﻭ ﺳﭙﺎﻩ ﺳﻨﮓ ﺩﻝ ﺍﻭ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ ﻭ ﮐﺮﺑﻼ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﺩﻫﻢ ﻣﺤﺮﻡ ﺳﺎﻝ .61ﻩ ﺑﻪ ﺻﺤﻨﻪ ﺩﺭﮔﯿﺮﯼ ﺣﻖ ﻭ ﺑﺎﻃﻞ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺟﺎﻥ ﺑﺎﺯﯼ ﻭ ﻓﺪﺍﮐﺎﺭﯼ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺩﯾﻦ ﻭ ﻋﻘﯿﺪﻩ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺳﺎﺧﺖ؛ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪﺍﯼ ﮐﻪ ﺩﺍﻣﻨﻪ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﺁﻥ ﺗﺎ ﺍﺑﺪﯾّﺖ ﮐﺸﯿﺪﻩ ﺷﺪ

یک شنبه 11 خرداد 1393برچسب:امام حسین(ع)،نگاهی کوتاه به زندگانی امام حسین(ع),

:: 8:13 :: نويسنده : آریا